Het bedrijfsleven achter zich laten voor een radicale carrièreswitch

Acht jaar geleden zat de toen dertigjarige Matthieu Bracchetti in een leeg kantoor met niets meer dan een laptop op een bureau en een helder zakelijk idee.

Hij had zijn vaste fulltime baan bij een ingenieursbureau opgegeven om zijn eigen bedrijf op te zetten voor het creëren van virtual reality-ervaringen. Toch wist hij niet hoe hij virtual reality-simulaties moest maken, had hij geen verkoopervaring en had hij nog nooit een bedrijf gerund.

Eén ding dat hij wel had, was veel vertrouwen in zijn nieuwe onderneming en nog meer vastberadenheid.

“Ik had een team nodig, dus heb ik drie mensen aangenomen om de klus te klaren. Toen ze arriveerden, was het mijn prioriteit om het te laten werken, zodat het team altijd op tijd betaald zou worden”, zei hij. “Ik was doodsbang, maar ik was ervan overtuigd dat het bedrijfsidee een goed idee was.”

Brachetti durfde de sprong van carrière te maken – iets waar veel Luxemburgse werknemers van dromen. Ongeveer 46% van de werknemers overweegt dit jaar van baan of carrière te veranderen, zo blijkt uit een onderzoek dat in januari werd gepubliceerd door online rekruteringsplatform Jobs.lu. De belangrijkste motivatie was een beter loon, gevolgd door een betere balans tussen werk en privéleven en de wens om een ​​carrière na te streven die meer in lijn lag met hun passie, zo bleek uit de resultaten.

De meeste mensen veranderen één keer in hun leven van carrière, zo blijkt uit onderzoek van de Universiteit van Queensland in Australië. De jongere generatie op de werkvloer, bekend als Gen Z, die begin tot midden twintig is, heeft de reputatie opgebouwd vaker van baan te willen veranderen dan hun oudere collega’s. Het onderzoek voorspelt dat Gen Z-werknemers tijdens hun werkzame leven ongeveer vijf keer van carrière kunnen veranderen.

Het veranderen van carrière betekent meestal dat je van vakgebied of bedrijfstak verandert, hoewel veel vaardigheden nu als overdraagbaar worden beschouwd tussen enorm verschillende carrières, waardoor drastische veranderingen steeds toegankelijker worden.

Van financiën tot restauranteigenaar, van bedrijf tot huisdierenfotograaf

Vorig jaar zocht het merendeel van de klanten van de Luxemburgse loopbaancoach Keith Amoss zijn advies omdat ze op zoek waren naar een carrièreverandering binnen dezelfde sector, zoals van fondsaccountant naar beleggingsadviseur, terwijl ongeveer 15% klaar was voor een radicale verandering. Hij heeft een financieel directeur een schoolleraar zien worden en een senior administrateur een treinmachinist.

Velen beginnen met het idee iets heel anders te gaan doen dan wat ze momenteel doen. Maar de realiteit is als een plens ijskoud water

Keith Amos

Loopbaancoach

“Ik ben altijd onder de indruk van degenen die een radicale carrièreverandering ondergaan, omdat daar moed en toewijding voor nodig is”, aldus Amoss. “Velen beginnen met het idee om iets heel anders te gaan doen dan wat ze nu doen. Maar de realiteit is als een plens ijskoud water.

“Het startpunt is altijd om een ​​stapje terug te doen en te evalueren wie je bent, in termen van persoonlijkheid, waarden, vaardigheden, kwalificaties, talenten en competenties. Je moet weten wie je bent, voordat je kunt weten wat je wilt.”

Matthieu Bracchetti richtte Virtual Rangers op © Fotocredit: Guy Jallay

Tania Passos en Rohit Agarwal verlieten de ratrace van het bedrijfsleven om hun passie na te streven. Passos werkte twaalf jaar als directieassistent in de Luxemburgse financiële sector voordat ze haar eigen Ramen-restaurant in de hoofdstad opende. Agarwal verliet zijn rol als business development manager om huisdierenfotograaf te worden.

“Het was voor mij geen moeilijke keuze”, aldus Passos. “Ongeveer zes jaar geleden begon ik mezelf af te vragen wat ik echt wilde doen en er klikte iets toen ik aan Ramen dacht. Ik hou van koken en ben een hands-on type. Ik werkte in de financiële wereld en dat is niet erg tastbaar. Je ziet het resultaat van het eindproduct niet zoals bij het koken, en dat heb ik nodig.”

Terwijl hij een voltijdbaan had, voltooide Passos een cateringopleiding en leerde hij de technieken van het koken van Ramen-noedels en bouillon. Afgelopen zomer opende ze Nanban vlak bij Place des Martyrs.

Lees ook:

De grootste uitdaging voor Passos was het betreden van de kliek van de restaurantindustrie, waar “iedereen elkaar kent”. Toen ze op zoek was naar een pand om haar restaurant op te zetten, had ze moeite om verhuurders te overtuigen van haar nieuwe project en had ze geen reputatie om op terug te vallen.

‘Ik verdiende een goed leven, maar geen goed leven’

Agarwal wachtte tot zijn hobby, het fotograferen van huisdieren, een grote vlucht had genomen voordat hij ontslag nam als business development manager bij e-commercegigant Amazon in India. Wat begon als een weekendbijbaan, veranderde al snel in een hectisch schema en hij kreeg genoeg klanten om van huisdierenfotografie zijn fulltime werk te maken.

“Ik verdiende goed (met mijn rol bij Amazon), maar ik wist niet zeker of ik een goed leven verdiende”, zei hij. “Er ontbrak iets en ik was niet helemaal tevreden.”

Agarwal reist naar Frankrijk, België en Nederland om de huisdieren van mensen te fotograferen © Fotocredit: Stills door Rohit

Niet lang na het einde van de eerste Covid-19-lockdown in Luxemburg kreeg de vrouw van Agarwal een baan aangeboden in het Groothertogdom en verhuisden ze. Hij gaf zijn dierenfotografiebedrijf twee jaar de tijd voordat hij besloot of hij door zou gaan of op zoek zou gaan naar een meer conventionele kantoorbaan.

Drie jaar later reist hij naar Frankrijk, België en Nederland om foto’s te maken van huisdieren en hun families. En sommige van zijn klanten reizen zelfs van Düsseldorf naar Agarwal om hun honden op het Luxemburgse platteland te fotograferen.

‘Eén grote verandering is dat ik besef dat het niet zo moeilijk is om gelukkig te zijn’, zei hij. “Het doen van eenvoudige dingen waar we van houden, doet precies dat. Ik geloof dat gelukkig zijn belangrijker is dan succesvol zijn en status hebben. Deze baan geeft mij de flexibiliteit die ik in een zakelijke baan nooit zou kunnen krijgen.”

Onzekerheden en vluchtende toxiciteit

Een carrièreverandering komt niet zonder uitdagingen en onzekerheden. Financiële instabiliteit is een gemeenschappelijke zorg en zowel Passos als Agarwal zeiden dat de steun van hun partners cruciaal was. Brachetti, die destijds alleenstaand was en geen kinderen had, zei dat hij niet veel druk voelde omdat niemand afhankelijk was van hem of zijn succes.

‘Als ik kinderen had gehad, zou ik het niet hebben gedaan’, gaf hij toe. “Wat was mijn risico? In het ergste geval zou ik mijn appartement hebben verkocht.”

Er zijn veel redenen waarom mensen besluiten van carrière te veranderen. Sommigen snakken naar een nieuwe uitdaging, anderen zijn op zoek naar minder stress, sommigen willen een passie nastreven en sommigen hebben een volledige herstart nodig na een burn-out. Voor de cliënten van Amoss is een giftige omgeving in hun huidige baan de belangrijkste trigger.

Lees ook:

“Met de hand op mijn hart kan ik je vertellen dat de overweldigende reden waarom mensen hun huidige baan willen verlaten, slechte bazen en giftige werkomgevingen zijn”, zei hij. “Het is behoorlijk onthutsend om anno 2024 van mijn cliënten te leren hoe Victoriaans sommige werkplekken kunnen zijn en hoe er nog steeds een klimaat van angst en slechte managementpraktijken bestaat.”

Ik voelde me niet aangetrokken door het potentiële salaris of het idee om geen baas te hebben. Ik wist niet of het zou werken, maar ik wilde het proberen

Matthieu Bracchetti

CEO Virtuele Rangers

Brachetti was niet gedreven om van carrière te veranderen vanwege negatieve ervaringen, maar omdat hij fundamenteel geloofde dat hij een goed idee had gevonden en dat het bedrijf, met hard werken, zou slagen.

“Ik voelde me niet aangetrokken door het potentiële salaris of het idee geen baas te hebben”, zei hij. “Ik wist niet of het zou werken, maar ik wilde het proberen. Ik dacht dat ik er de rest van mijn leven spijt van zou krijgen als ik het niet deed.”

Hoewel veel vaardigheden overdraagbaar zijn, gaan sommige werknemers die op zoek zijn naar een carrièreverandering, zich omscholen of teruggaan naar de universiteit om een ​​nieuw onderwerp te studeren. In Groot-Brittannië was de helft van alle postdoctorale studenten en 40% van de studenten in 2019 ouder dan 25 jaar, volgens de laatste gegevens die beschikbaar zijn op de website van het Britse parlement.

Zogenaamde volwassen studenten studeren vaker in deeltijd dan studenten die direct na de middelbare school beginnen, en het is waarschijnlijker dat ze vakken studeren die verband houden met geneeskunde of onderwijs, zo blijkt uit het rapport.

Het bedrijf van Brachetti, gunstig gelegen aan de Rue de l’Innovation, heeft nu tien medewerkers in dienst en de virtual reality-ervaringen van het team hebben geholpen bouwvakkers en ziekenhuispersoneel op te leiden door voor trainingsdoeleinden situaties uit het echte leven te simuleren. Ze hebben ook een virtual reality-programma voor kinderen gebouwd Centrum Hospitalier de Luxemburg‘s (CHL) kinderkankerafdeling om dolfijnen en andere dieren te observeren terwijl ze een behandeling of bloedonderzoek ondergaan om hun gedachten van de procedure af te leiden.

Lees ook: