De 29-9 overwinning van de Cardinals op de Chicago Bears zondag in het State Farm Stadium gaf veel informatie over de richting die Arizona opgaat.
Het hield de Cardinals aan het stuur voor de NFC West, en het was ook weer een voorbeeld van Arizona dat veel foutlozer speelde dan zijn tegenstanders.
Arizona heeft ook laten zien dat het op verschillende manieren kan winnen. Op zondag werkte het passerende spel niet zo goed, dus scoorden de Cardinals slechts drie touchdowns – van drie verschillende rushers – op de grond.
Bovendien hield Chad Ryland zijn hete streak gaande met velddoelpunten die werden doorgeslagen vanaf 55 en 29 yards voordat de verdediging met een safety op het bord kwam.
Dus wat deed onze Arizona Sport presentatoren en schrijvers van de show nadenken over de voorstelling?
Onze reacties op de overwinning van Cardinals op Bears:
Vince Marotta, mede-presentator van Bickley & Marotta-ochtenden: Zondag leverde de Cardinals een zeldzame, vrijwel muggenzifterige overwinning op toen ze de Chicago Bears met 29-9 uit elkaar haalden.
Bij deze overwinning draaide alles om verdediging en het runnen van het voetbal.
Verdedigend maakten de Cardinals het leven zuur op rookie QB Caleb Williams, door hem zes keer te ontslaan – waarbij ze het meeste gelijk maakten in één wedstrijd in het Jonathan Gannon-tijdperk. De jonge cornerbacks van Arizona (Starling Thomas, Max Melton, Garrett Williams) hielden een zeer formidabel ontvangend korps uit Chicago onder controle. Ja, Rome Odunze had in de eerste helft een vangbal van 44 meter na een mislukte dekking, maar verder ging niets gemakkelijk. Het defensieve plan van de Cardinals zorgde ervoor dat Bears-tight Cole Kmet volledig uit de wedstrijd werd gehaald. Kmet was niet één keer het doelwit.
Het hardloopspel van de Cardinals was de hele dag bestraffend. James Conner was zijn beestachtige zelf en won 107 yards op 18 carry’s. Emari Demercado’s touchdown-run van 53 meter in de late fase van het tweede kwartaal was de grootste enkele actie van de wedstrijd. Trey Benson liet wat flitsen zien en hey, Drew Petzing gooide er zelfs een rimpel in om Trey McBride een haastige touchdown te geven – de eerste keer dat een Cardinals TE een lopende score heeft sinds Hall of Famer Jackie Smith in 1968.
Kyler Murray deed het prima als gamemanager, want dat was waar zondag om vroeg. Hij heeft niets spectaculairs gedaan. Dat hoefde hij niet. Maar hij was die dag de betere van de twee quarterbacks.
Hier zijn de nitpicky dingen. Ten eerste was het weer een zware dag voor Marvin Harrison Jr., die een onhandige poging kreeg nadat hij een van zijn twee vangsten van die dag had gemaakt.
En in een 7-6 wedstrijd in het tweede kwart lieten de Cardinals de voetbal recht door de strot van de Bears lopen, waarna Drew Petzing probeerde het passerende spel in de rode zone op gang te brengen. De rit stopte en eindigde in een velddoelpunt van Chad Ryland. Dat werd uiteraard van het bord gehaald toen Gervon Dexter uit Chicago om een hefboomeffect werd gevraagd. Trey Benson sloeg de bal later binnen vanaf een meter om de stand op 14-7 te brengen.
Maar de Cardinals wonnen met twintig man. Ze hebben er drie op rij gewonnen, ze zitten boven de .500 en ze hebben twee van hun laatste drie tegenstanders uit de eindzone gehouden.
De Cardinals staan bovenaan het minder robuuste NFC West, maar zondag speelden ze als een team dat op de eerste plaats staat.
Luke Lapinski, mede-presentator van Wolf & Lucas: Die overwinningen op teams als de 49ers en Rams betekenen niet zoveel als je ze niet opvolgt met overwinningen op de teams die je zou moeten verslaan. De Cardinals controleren nu eindelijk beide vakjes.
Dat wil niet zeggen dat de Bears een slecht team zijn. Dat zijn ze niet. Maar er is op dit moment duidelijk iets met hen aan de hand. Misschien is er sprake van een kloof na de manier waarop hun hartverscheurende verlies tegen Washington zich vorige week afspeelde, misschien missen ze Montez Sweat en Jaquan Brisker gewoon echt, of misschien is het iets heel anders. Hoe dan ook, het is niet het probleem van Arizona.
De kardinalen deden wat ze moesten doen. Ze sprongen in de eerste helft op Chicago en lieten ze in deze wedstrijd nooit meer los. Eerlijk gezegd was de tweede helft waarschijnlijk behoorlijk anticlimax voor iedereen die keek en geen Cardinals-fan was. Maar nogmaals, dat is niet het probleem van Arizona.
En dat deden ze zonder dat Kyler Murray ook maar één touchdown gooide. Of Marvin Harrison Jr. die van alles doet. Kyler had nog steeds zijn vingerafdrukken over de overwinning, maar Marv zal nog een week met het inconsistentielabel moeten vechten. Het running game kwam tussenbeide en nam de teugels in de aanval over. En de verdediging was op de grens dominant en verzamelde bijna net zoveel zakken (zes) als het totaal aantal punten toestond (negen).
Dat is gratis voetbal op zijn best, en plotseling staan de Cardinals voor het eerst in drie jaar boven de .500. Ze zijn ook bezig met hun eerste winning streak van drie wedstrijden in drie jaar. En nu staan ze helemaal alleen bovenop de NFC West, met hun vier nederlagen tegen enkele van de beste teams in de hele NFL. Die teams hebben een gecombineerd record van 27-8 om precies te zijn.
Ongeveer halverwege het eerste kwartaal besefte ik dat de Cardinals, Sun Devils en Suns dit weekend allemaal met een behoorlijk duidelijk voordeel op de coachingafdeling aan hun wedstrijden begonnen. Ik zou hieraan kunnen wennen. Ik vermoed dat de rest van de Valley dat ook zou kunnen.
Dave Burns, mede-presentator van Burns & Gambo: De Cardinals zitten midden in een potentieel seizoensbepalend traject in jaar 2 onder Jonathan Gannon.
Twee winbare wedstrijden thuis tegen teams die op bedriegers lijken. Een naderende afscheidsweek. Een naderende handelsdeadline. Twee sleutelspelers die mogelijk terugkeren van een blessure. Navigeer met succes door de komende twee weken en je bent klaar voor de meest boeiende twee maanden voetbal die we in drie jaar hebben gehad.
Tot nu toe gaat het goed.
Uiteindelijk hebben de Cardinals al die Bears-fans meegenomen en uitgedund alsof ze een wintergazon aan het planten waren. Toen het allemaal voorbij was, voor een stel lege stoelen, mishandelden de kardinalen de beren en ontmaskerden ze als fraudeurs. Daarbij hebben ze waarschijnlijk de coach van de Bears op de heetste stoel gezet. En ze deden het op een manier die hun aanvallende veelzijdigheid liet zien. Vorige week werd het run-spel onderdrukt, dus gingen Kyler Murray en zijn ontvangers aan het werk. Deze week gebruikten de Cards zowat elke running back op de selectie om door elke Bears-verdediger op het veld heen te beuken en langs te vliegen. De ontvangers waren bijna een bijzaak; Trey McBride’s eerste touchdown van het seizoen kwam als een running back. Maar de andere helft van het verhaal is misschien wel belangrijker.
De verdediging van de Cardinals, die het grootste deel van het seizoen niet bij de quarterback kon komen, herschreef hun eigen script en maakte het leven van Caleb Williams tot een hel. Heeft het Monti Ossenfort een moment van duidelijkheid opgeleverd? Misschien heeft hij het gevoel dat hij geen stap hoeft te zetten, maar de hoop is dat deze week hem dinsdag wat meer tijd en wat minder wanhoop heeft opgeleverd. Dit team is beter dan velen denken en er is een upgrade verdiend.
John Gambadoro, mede-presentator van Burns & Gambo: Deze wedstrijd was voorbij toen de Cardinals het overnamen op hun eigen 30-yardlijn met nog 26 seconden te gaan in de helft, terwijl ze een voorsprong van 14-9 koesterden.
In slechts 22 seconden demoraliseerden de Cardinals het Bears-team en al zijn aanwezige fans door 70 meter te gaan in 4 plays, met als hoogtepunt een geweldige touchdown van 53 meter, gerund door Emari Demercado, die Arizona op een 21-9 voorsprong zette en voor alle bedoelingen en doeleinden haalden het leven uit het bezoekende team.
Het stuk was voor mij net een tandje lager dan het verwoestende Hail Mary Chicago dat vorige week verloor van de Commanders. Chicago had net een velddoelpunt getrapt om binnen 14-9 af te sluiten en ze kregen de bal terug om aan de tweede helft te beginnen. Maar in plaats van met enig momentum de rust in te gaan, waren ze volledig leeggelopen.
Ze stonden twee scores achter en het was slechts een kwestie van tijd voordat de Cardinals dit ding op ijs zetten, en het duurde niet lang voordat de Bears met drie en uit gingen om de tweede helft te openen en Arizona 13 keer speelde om de tweede helft te winnen. een velddoelpunt om 24-9 omhoog te gaan. De Bears draaiden het vervolgens om na downs en Arizona kreeg nog een velddoelpunt om met 27-9 te stijgen.
Arizona speelde aanvallend geen geweldige wedstrijd (Murray had geen touchdownpassen, slechts 154 passerende yards), maar dat hoefde ook niet. Chicago was een puinhoop, waarbij veel belangrijke spelers aan beide kanten van de bal ontbraken. Maar ze hadden geen echt gevecht en toen Arizona hen eenmaal op de mond sloeg met de Demercado-score, konden ze niet meer reageren.
James Conner bevond zich in de typische beestmodus met meer dan 100 meter haast en de verdediging van de Cardinals ontsloeg Caleb Williams zes keer achter een geïmproviseerde aanvalslinie!
Kellan Olson, mede-presentator van Arizona-sporten ‘s nachts: We zijn er zo aan gewend om de Cardinals te zien doen wat de Bears in dit spel deden, dat we een langwerpige blik naar de andere kant nodig hadden om te beseffen dat dit niet langer hetzelfde is als in een spiegel kijken. De Cardinals hebben ongetwijfeld gebreken, en ik heb betoogd dat er veel geluk zit in drie van hun vier overwinningen dit weekend. Maar ondanks alle inconsistenties op dit moment hebben ze een handvol positieve eigenschappen die hen blijven helpen voetbalwedstrijden te winnen.
De verdediging zal stukjes yards tegelijk opgeven en flagrante fouten maken. Het heeft nu ook een griezelige kwaliteit om vast te houden aan het oude voetbaladagium van ‘buigen, niet breken’. Dat voortdurend doen in close games, ondanks een extreem gebrek aan talent, is indrukwekkend en verdient zowel de coaches als de spelers lof. Nick Rallis zorgde voor de blitzes in deze en het werkte tot in de perfectie.
Hoewel we nog steeds geen aanvallende prestatie hebben gezien waarbij zowel het passerende als het rennende spel tegelijkertijd op alle cilinders afvuurden, was een van deze twee elementen bij al deze overwinningen op een hoog niveau. Het was de grondwedstrijd op zondag en we gaan deze wedstrijden in in de wetenschap dat de voordelen van beide delen van de aanval kunnen exploderen.
Chicago was verschrikkelijk in deze wedstrijd. Caleb Williams miste ernstig bij een handvol worpen die erop leken dat hij voor de perfecte ging, en hij kon de blitz opnieuw niet aan. Zijn aanvalslinie is briljant of afschuwelijk op basis van balbezit. Pijnlijke fouten zoals de strafschoppen op de derde en vierde plek, de Emari Demercado TD of de drop-on-a-blikje maïs van Keenan Allen waren allemaal op merk.
Maar de kardinalen maakten die niet. De onhandige poging van Marvin Harrison Jr. was de enige smet. De verdediging vermeed strafschoppen om de Bears extra kansen te geven. Kyler Murray hoefde nauwelijks iets te doen. En hoe licht de rest van dit schema ook is, als Arizona dit kan repliceren, zal het in de play-offs zijn.
Mitch Vareldzis, mede-presentator van Arizona-sporten ‘s nachts: Kellan Olson en ik hebben een terugkerend segment in onze show genaamd ‘The Chain’. Het creëert in wezen een pad naar de overwinning door drie belangrijke aspecten met elkaar te verbinden.
Om te winnen tegen de Bears waren er drie dingen nodig: (1) D’Andre Swift in bedwang houden, (2) Caleb Williams onder druk zetten en (3) wat aanvallend ook voor jou werkt, blijf het doen. De Cardinals voltooiden de reeks met succes in de eerste helft!
Swift speelde het grootste deel van de wedstrijd geen rol, Williams werd verschillende keren lastiggevallen in het achterveld en, nog belangrijker, de Cardinals misbruikten de Bears met hun haastige aanval.
Het komt niet vaak voor dat drie afzonderlijke baldragers de eindzone vinden, maar Trey McBride (!!), Trey Benson en Emari Demercado deden precies dat als onderdeel van een beatdown in het State Farm Stadium.
Ik had nog steeds kleine minpuntjes, zoals de verdediging die moeite had om van het veld te komen op de derde en lange plek en Kyler Murray die een wijd open Trey McBride miste bij een prachtig ontworpen jumbo-doellijnspel, maar ze wonnen de wedstrijd toch omdat ze een volledige wedstrijd speelden.
Dus dit is wat er nu moet gebeuren… Monti Ossenfort moet de telefoon opnemen en hulp zoeken voor de winnaar van zijn Dark Horse-divisie.
Ik zal het prima vinden met één toevoeging aan de verdedigingslinie en dolblij zijn met twee defensieve upgrades, maar ik zal meedogenloos zijn als de deadline dinsdag verstrijkt en de Cardinals er niet in slagen iemand toe te voegen aan dit nu 5-4-team dat de divisie leidt.
Het spijt me als ik het grotere plaatje niet zie, maar wat ik zie is een team met een kans om de wederopbouw nu te versnellen en er volgend jaar ook beter voor te zijn. Er is TWINTIG MILJOEN DOLLAR CAP-RUIMTE beschikbaar voor de rest van dit seizoen. Gebruik het of verlies het.
